Lozer koers

Zeer veel twijfel dit jaar om te starten. De dagen voor de koers waren zeker niet voor de gezondheid van een "coureur". Poolparty op woensdag, donderdagavond en vrijdag huwelijksverjaardag vieren in Brugge en dan zaterdag een trouwfeest van mijn nichtje. Maar laat dit de pret niet bederven, dat deed de regen wel op zondag. In de voormiddag een toerke gaan doen om de benen wakker te schudden, veneigens kletsnat thuisgekomen. En dan maar wachten en de buienradar checken wanneer het droger zou worden. Ondertussen komen de berichten binnen met de vraag of ik zou starten. En ook berichten die me zeggen voorzichtig te zijn, zonder te vragen of ik wel start. Blijkbaar zijn er toch die me kennen en weten dat ik zomaar niet toegeef. Om 14u beslist dat ik zou starten (de koers start om 15u). Zoals gewoonlijk met de fiets naar Lozer, onderweg met de laatste regendruppels. Het zelfde als de vorige jaren starten de B's (wij dus) een minuutje vroeger dan de A's, beide een halve ronde achter de auto. Van het moment we "losgelaten" worden, begint de koers. Vrij rustig de eerste ronde, ik probeer alert vooraan te blijven en de benen aan te voelen. Op het einde van de eerste ronde wordt er gespurt voor de (3) dames die met ons meerijden. De tweede ronde is het aan ons om te spurten voor een premie. Als ik zie, met 4 man voor mij, dat het "niet zo snel" gaat, versnel ik en kan ik vrij makkelijk de premie pakken. Dit ook in de tweede ronde. Dat is toch al binnen! In de 4de ronde komen er een aantal van de A's ons inhalen. Zij roepen : "laat ons gaan, niet volgen". Van de B's zijn er ook een aantal die roepen, "laat ze gaan". Vreemd, nog nooit meegemaakt dat er geroepen wordt, laat ze gaan. Gewoonlijk wordt er dan meegereden en wordt de koers een stuk sneller. We houden de benen stil en na een klein overleg onder de B's wordt er besloten ze te laten gaan. Ook wanneer er een tweede groepje ons inhaalt en voorbij rijdt. Die tweede groep halen we zelfs terug in, maar wanneer ik blijkbaar de enige ben die mee rond draait met de A's, laat ik ze maar wijslijk gaan. We besluiten : als we ze terug inhalen, we dan vol meegaan maar dit gebeurt niet. De volgende rondes is het echt koers met een aantal aanvallen, ook van mezelf. Ik voel me echt goed in de groep. Het komt nooit tot de goede ontsnapping, jammer. Wanneer er in de laatste km 2 van Lozer demarreren, blijf ik in het wiel van Jan Vanderstraeten zitten. Het is dat wiel dat ik moet hebben (hij heeft me vorig jaar in de spurt geklopt). Wanneer hij lang blijft zitten, besluit ik toch om vrij vroeg te beginnen spurten en hij volgt. Uiteindelijk val ik toch wat stil op de kasseien en kom als 5de over de lijn.

Zeer tevreden met deze uitslag. Vooral omdat ik mee koers heb gemaakt, en dat is toch de bedoeling. En de regen, is zelfs uitgebleven tot 5min na de koers.

Merci aan de supporters, het klinkt cliché maar vind het wijs!