- Login om te reageren
Met 17 clubleden, sommigen met wederhelft en kinderen, in totaal 37 personen: President, Marc VC, Marc VDElstr, Marc Verroeye, Peter Baekeland, Hans Clauwaert, Franky VQ, Niels VQ, Marnix De Keukeleire, Luc De Witte, Jo Delbaere, Gino De Tier, Paul Vincke, Steven Dick, André Claeys, Bert Vertriest vertrokken we naar Autrans (35km van Grenoble), hotel www.hotel-tilleuls.com
Via carpool, TGV of eigen wagen kwam iedereen toe op zaterdagnamiddag. De jarige Marc VC met de taxi vanuit Grenoble werd met de nodige "grandeur" onthaald in het hotel. De eerste tractatie voor de groep was een feit. Het was vrij fris weer, wegens ligging van het hotel op 1049m hoogte. De zon brak door vanaf fietsdag 1 op zondag.
Zondag na de start met groepsfoto in "sponsor rit stijl" (je kent ons), vertrokken we voor 106km vanuit Autrans langs rotsengten naar de eerste col, Steven en Bert namen de juiste weg, de gps van Peter stuurde de rest van de groep de verkeerde richting uit. Het klassement was meteen duidelijk. Slechts 2 personen bleven in koers, de rest onverbiddelijk "declassé" na ongeveer 20km "Tour de Vercors". Op de volgende col was er hergroepering met de nodige hilariteit. Deze eerste rit was meteen een zware test voor de conditie met 2065 hoogtemeters. 's Avonds lekker gegeten in het aangename (en door ons lawaaierig gemaakte) restaurant.
Maandag koninginnerit van 142km en 2403 hoogtemeters over Col de Rousset en Col de La Chau. Na 110km fietsen, moesten we van 275m hoogte klimmen naar het hotel op 1049m hoogte.
Dinsdag rustdag. De famillie-mannen namen hun verantwoordelijkheid en bezochten (met de fiets weliswaar) vrouw(en) en kinderen die aan het shoppen waren in Villard-de-Lans. Marc VC, Gino, André en Steven deden een herstel/reserve-ritje van 66km volgens het schema van Marc VC. Na 55km was er echter route barrée. De kortste optie was retour via het zelfde parcours richting hotel. Na 110km kwamen ze "volledig hersteld" terug na 2386 hoogtemeters. Het optreden van Marc Verroeye voor zijn jarige vrouw en gans de groep verlichtte de pijn van de rustdag. Ook Niels was dinsdag jarig.
Voor woensdag waren keiharde duels aangekondigd tussen de twee nog in koers zijnde coureurs/buveurs. Coalities werden reeds dinsdagavond gesloten bij het avondmaal, verbaal werd het hard gespeeld, knipogen werden uitgedeeld. De strijd kondigde zich hard aan. Hier en daar werd er ook een "nieuwe" mol opgemerkt. Op den 53x12 werd er vertrokken richting St Nizier du Moucherotte. Een klim van 15km van 220m naar 1168m. Enkel de twee "kemphanen" weten hoe het afliep. Wordt vervolgd... Verder was er nog de klim "Croix Perrin" met een sterke Niels die meestreed voor het podium. Als toemaatje deden we ook nog de Col "Le Trou qui Souffle" (maak zelf uw vertaling) die vlakbij Autrans ligt. Een col in niemandsland over een weg in zeer slechte staat. Gelukkig zijn we echte "flandriens". In de afdaling had de president wellicht enkele putten gevuld, want die lag gelukkig beter. We kwamen in het hotel aan na 106km en 1776 hoogtemeters.
Weersvoorspellingen voor donderdag waren niet ideaal en werden bevestigd, het zwembad werd dan ook tot over de rand gevuld met regenwater. Leedvermaak vanuit België mag. Er werd weinig gefietst, behalve Marc VC die als evaluatie van de blessure van zijn schouder een testritje deed om te kijken ofdat de medicatie zijn werk deed. Hij wijzigde constant zijn whereabouts zodat het onmogelijk was voor de Franse controleurs om hem terug te vinden. Hopelijk geen verhaal à la Keisse, Paulissen, ...
Vrijdag was er voorgesteld om 2 verschillende ritten te doen, de meesten deden een rit van 110 km. Gino, Steven en Bert deden 151 km met 3115 hoogtemeters. Een lekker lastige afsluiter. De leden die de 110 km-rit reden deden dit om plichtbewust hun wederhelft te helpen bij het maken van de valies, anderen om afscheid te nemen van de serveuses en plaatselijke schonen: Valerie, Annabel en Aurélie zullen het met minder moeten stellen de komende tijd:-)
Na het avondmaal hebben Steven en Bert zich vrij(ge)willig ontfermt over Paul, die de plaatselijke privé-club "Route 106" wou bezoeken. Paul zag dat het goed was, wij ook, zij het een beetje troebel.
De slotevaluatie is zeer positief. Veel gefietst (iedereen naar eigen goesting/vermogen), goed gegeten, veel plezier en zwans, ideaal fietsweer (behalve donderdag). Voor de dames mocht het iets warmer zijn, maar de vrijgezellen hebben hun verantwoordelijkheid niet ontlopen om het te verwarmen.
Deze foto's spreken voor zich, andere volgen...
